อุกฉกรรจ์ หมายถึง ว. ร้ายแรง เช่น คดีอุกฉกรรจ์.
ก. กล้าทําความผิดโดยไม่เกรงกลัว, กล้าละเมิดโดยไม่กลัวความผิด, บังอาจล่วงละเมิด.
[อุก] น. คบเพลิง. (ป.; ส. อุลฺกา).
น. ผีพุ่งไต้, อุกลาบาต ก็เรียก. (ป. อุกฺกาปาต; ส.อุลฺกาปาต).
[กฺริด] ว. สูงสุด. (ส. อุตฺกฺฤษฺฏ; ป. อุกฺกฏฺ?).
[อุกกะลา] น. คบเพลิง. (ส. อุลฺกา; ป. อุกฺกา).
[อุกกะลาบาด] น. อุกกาบาต. (ส. อุลฺกาปาต; ป. อุกฺกาปาต).
[อุก, อุกคฺระ] ว. ร้าย, ดุร้าย; ยิ่งใหญ่, มีอํานาจ. (ป. อุคฺค; ส. อุคฺร).